|
|
|
Муса Җәлил. Җилләр, җилләр, исегез
Җилләр.
Җилләр, җилләр, исегез,
Болытларны кисегез!
Зәңгәр диңгез өстендә
Ак дулкыннар ишегез!
Алтын бодай кырларын
Тибрәндереп үтегез!
Боз тауларын куарга
Төньякларга китегез!
Җилләр, җилләр, сез җитез,
Сез исәсез нинди тиз!
Тик бер сорау бирергә,
Зинһар, рөхсәт итегез!
Җир йөзендә шундый тук,
Шундый иркен тормышлы,
Шундый киң һәм шундый нык,
Шундый матур күренешле,
Әллә ничә диңгезле,
Әллә ничә урманлы,
Шат кояшлы, көндезле,
Тагын берәр ил бармы?
Җилләр, җилләр әйттеләр:
— Мондый ил тик бер генә;
Чәчәк кенә, гөл генә
Безнең Туган ил генә.
Муса Җәлил.
|